ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ
Η σκλήρυνση κατά πλάκας (ΣΚΠ) ή πολλαπλή σκλήρυνση είναι η συχνότερη φλεγμονώδης νόσος του νευρικού συστήματος που παίρνει την μορφή μιας χρόνιας αυτοάνοσης νευροεκφυλιστικής πάθησης. Ο ίδιος ο οργανισμός μέσω ειδικών μηχανισμών επιτίθεται εναντίον των ίδιων των κυττάρων του και πιο συγκεκριμένα εναντίον της μυελίνης των νεύρων καταστρέφοντας κατά τόπους το εγκεφαλικό παρέγχυμα. Εξελίσσεται χρονικά με εξάρσεις και υφέσεις αλλά σε άλλες περιπτώσεις παρουσιάζει μια σταδιακή επιδείνωση κατά την διάρκεια της πορείας της.
Δεν υπάρχει σαφής αιτιολογία για την εμφάνιση της αλλά κατά καιρούς έχουν ενοχοποιηθεί περιβαλλοντικοί και γενετικοί παράγοντες. Έχει παρατηρηθεί γεωγραφική κατανομή και εμφανίζεται συνήθως στην νεαρή ηλικία.
Συμπτώματα
Τα πιο συχνά της συμπτώματα είναι θάμβος όρασης, διπλωπία, αδυμαμία η μούδιασμα άκρων , αστάθεια στο βάδισμα.
Διάγνωση
Η διάγνωση της ΣΚΠ γίνεται με ενδελεχή νευρολογική εξέταση και εργαστηριακές εξετάσεις όπως η μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου και νωτιαίου μυελού, οσφυονωτιαία παρακέντηση και οπτικά προκλητά δυναμικά. Καλύτερη πρόγνωση έχουν τα περιστατικά που εμφανίζονται με οπτική νευρίτιδα η αισθητικά ελλείμματα και λίγες απομυελινωτικές εστίες στην μαγνητική τομογραφία και εξέλιξη με λίγες βλάβες στην μαγνητική και αθροιστικά μικρότερη αναπηρία στα πρώτα 5 χρόνια.
Θεραπεία
Η θεραπεία της ΣΚΠ έγκειται στην χορήγηση κορτιζόνης για λίγες ημέρες σε περίπτωση ώσης. Ακολούθως και αναλόγως την μορφή της ΣΚΠ δίνονται υποδόρια, ενδομυϊκά, ενδοφλέβια η δια του στόματος φαρμακευτικά σκευάσματα, που την τελευταία δεκαετία έχουν σημειώσει αλματώδη πρόοδο, στην θεραπευτική αντιμετώπιση της νόσου.