ΕΠΙΛΗΨΙΑ
Ως επιληψία ορίζεται μια συνήθως βραχείας διάρκειας ανώμαλη ηλεκτρική δραστηριότητα του εγκεφάλου που φέρει προσωρινές αλλαγές (αναλόγως της εντόπισης) στην κίνηση, αισθητικότητα, συμπεριφορά και σε άλλες λειτουργίες. Οι επιληπτικές κρίσεις χωρίζονται σε εστιακές και γενικευμένες. Μπορεί να είναι επαναλαμβανόμενες αλλά και σποραδικές που επηρεάζουν την καθημερινότητα του ασθενούς και χρήζουν θεραπευτικής αντιμετώπισης.
Συνήθως δεν υπάρχει γνωστή αιτιολογία εμφάνισης τους, αλλά ενοχοποιούνται, ο τραυματισμός του εγκεφάλου, όγκοι, εγκεφαλικό επεισόδιο, άνοια, γενετικοί παράγοντες, λοιμώξεις του κεντρικού νευρικού συστήματος και πολλά άλλα.
Μορφές
Υπάρχουν πολλές μορφές επιληψίας αλλά η πιο γνωστή και ενδεικτικά αναφερόμενη είναι η Grand mal στην οποία παρουσιάζονται τονικοκλωνικές κινήσεις των άκρων με απώλεια συνείδησης και μετακριτική φάση με ύπνο και σταδιακή ανάκτηση επιπέδου συνείδησης.
Διάγνωση
Κατά την επίσκεψη στον νευρολόγο γίνεται πλήρης λήψη ιστορικού, νευρολογική εξέταση, ηλεκτροεγκεφαλογράφημα και παραπομπή για εξετάσεις αίματος καθώς και απεικονιστική εξέταση του εγκεφάλου (αξονική η μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου).
Αντιμετώπιση
Η φαρμακευτική αγωγή εξατομικεύεται αναλόγως της μορφής εμφάνισης της νόσου. Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να χρειασθεί νευροχειρουργική παρέμβαση μέσω διέγερσης του πνευμονογαστρικού νεύρου ενίοτε και κετογονική δίαιτα.