Μια πολύ γνωστή μορφή άσκησης καθώς και μια αγωγή που θα μπορούσε να την αντικαταστήσει αποτελούν τα δύο συμπεράσματα νεότερης μελέτης, που δίνει μια χαραμάδα ελπίδας στους ασθενείς με νόσο Πάρκινσον.
Η συστηματική άσκηση σε διάδρομο λειτούργησε ευεργετικά στη βελτίωση των συμπτωμάτων της νόσου σε ποντίκια.
Ωστόσο, ενώ η άσκηση σε διάδρομο είναι εύκολα διαθέσιμη και προσβάσιμη, ορισμένοι ασθενείς ενδέχεται να μην είναι σε θέση να ασκούνται καθημερινά.
Η ερευνητική ομάδα παρατήρησε ότι η άσκηση στο διάδρομο έβαλε φρένο στην α-συνουκλεΐνη (μια νευρωνική πρωτεΐνη που εμπλέκεται στην παθογένεση της νόσου του Πάρκινσον) και κατάφερε παράλληλα να αντιστρέψει τις βιοχημικές, κυτταρικές και ανατομικές αλλαγές που συμβαίνουν στους εγκεφάλους ποντικών με τη νόσο Πάρκινσον και χωρίς τη χορήγηση φαρμάκων.
Στη συνέχεια, οι ερευνητές θέλησαν να εντοπίσουν ένα φάρμακο που θα αντικαθιστούσε το διάδρομο, προκειμένου να παρέχει μια ποικιλία επιλογών σε όσους αντιμετωπίζουν τις εκδηλώσεις της νόσου Πάρκινσον. Ιστορικά, η διαθέσιμη θεραπεία για τη νόσο συνδέεται συχνά με διάφορες παρενέργειες και με μη ικανοποιητικά αποτελέσματα.
Κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η φαινοφιμπράτη έχει την ιδιότητα ναμιμείται τις επιδράσεις της προπόνησης σε διάδρομο στις περιοχές του εγκεφάλου. Το φάρμακο χρησιμοποιείται συνήθως για τη μείωση της υψηλής χοληστερόλης και των τριγλυκεριδίων στους ασθενείς.
Ειδικότερα, η συγκεκριμένη ουσία ενεργοποίησε τον PPARα εντός του εγκεφάλου,που αποτελεί βασικό συστατικό για την επιτυχία της ρουτίνας άσκησης στον διάδρομο. Η ομάδα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η καθημερινή λήψη μιας χαμηλής δόσης φαινοφιμπράτης επιβραδύνει την εξάπλωση της α-συνουκλεΐνης στον εγκέφαλο και προστατεύει την ντοπαμίνη στα ποντίκια που δεν έκαναν καμία άσκηση στο διάδρομο.
Οι ερευνητές επισημαίνουν ότι τα ποντίκια που επωφελήθηκαν από την άσκηση είχαν ήδη την πρωτεΐνη PPARa που σχετίζεται με τη νόσο Πάρκινσον. Τέλος, ευελπιστούν ότι τα δεδομένα τους θα αξιοποιηθούν για την πρόληψη αλλά και το μετριασμό των συμπτωμάτων της νόσου.
